Był pochmurny 197944905 i deszczowy jak to 197944905 zazwyczaj w listopadzie.– Coś naprawić, sprzedać?!Fięksszosc jego ludzi to moi klienci ale i tak depcze mi jusz po piętach 7935144.Grudniowy mroźny poranek zakrywa me myśli, stając się niezamierzonym sprzymierzeńcem.Wybebeszyć!– Teraz jej nie kłuję, to powinno być spoko, co nie?Nie mogła, nie chciała wrócić do 7935144 domu.Materiał idealny.Jestem 197944905 jak opona ze starym 6859227 bieżnikiem.Co tu się 2199230 dzieje?Teraz zaś konsekwentnie się raniłem, mimo towarzyszących mi omdleń.Dlatego… może 6859227 wyjdźcie już, ok. 7935144?Po tym 7935144 etapie następował mój ulubiony moment, czyli dewastacja szkoły 7935144, zniszczenie dawnego porządku, likwidacja wszystkiego co 7935144 kojarzy się z władzą nauczycielską.Patrzył mi prosto w twarz.– burknął sołtys.Chłopak westchnął i złapał się za 7935144 głowę.Po lewej tylko 7935144 dwupiętrowy, długi budynek z cegły, a sto metrów dalej droga się kończy.Macie może jakiś...rower?Był to na razie jedyny jego sukces w karierze kolarskiej.Na wszelki wypadek 6859227.Przytoczę fragment recenzji 2199230 z New York Timesa: „ Anna 6859227 Norrison po raz kolejny nie zawodzi 6859227 swoich wiernych czytelników.Willy przypłynął na plażę w Kołobrzegu.Do sypialni 7935144 wszedł Paweł.Martyna usłyszała cichą rozmowę dwóch mężczyzn jednak nie widziała ich twarzy bo jej głowa była skręcona w drugą stronę.Tedy i ty stań razem z 7935144 nimi.Zaczynam od kubka gorącej kawy.Człowiek I 197944905: Chyba że pana 7935144 nie przepuszczą.Pewnie chłopak ją 7935144 rzucił i od razu na 2199230 jego miejsce zjawiłeś się 197944905 ty.Ryczymy i wyzywamy go od najgorszych 197944905.Rozliczenie z przeszłością – Cześć mamo – powiedziałem 6859227 i uśmiechnąłem się do niej.Poczuć coś, a nie jak większość być z kimś dla samego bycia.Pies ważył z 197944905 50 kg i nie wydawało mu się, by ktoś go miał wyrzucić, tym bardziej, iż miał na nodze przymocowaną kartkę: „ nie ruszać ” Więc co u diabła się stało?— Maciek 197944905 szybko podszedł do kolegi 2199230 i położył mu uspokajająco rękę na 2199230 ramieniu.Gdy udawało mi się już, nawiązać rozmowę z 2199230 takimi ludźmi, za co z reguły musiałem się odwdzięczyć tanim winem albo marną nalewką.Dla 7935144 dobra ludzi, którzy mnie 197944905 otaczają.- Tak, to koniec – 7935144 powiedziała ona – to koniec, a przecież świat nie przeminął , 6859227 wciąż trwa, tak jak trwał , 2199230 wciąż jest, tak jak było.W sumie 7935144 nie wyjdzie drogo, zważywszy na to, że spał będę w autobusie (jak zasnę!Zabrałam go w 7935144 podróż do Maroka 6859227.Postawa Adele jawi mi 6859227 się jako książkowy przykład umywania rąk 7935144.Na usta wypływał mu uśmiech za każdym razem, kiedy zerkał na minę malującą się na twarzy młodzieńca.